سفارش تبلیغ
صبا ویژن

حق وباطل تیغی دولبه

نظر

                   

                  بی علی تقوی گلی بی رنگ و بوست


  کیست مولا ذات بی همتای حق         

   بعد حق هر کس بود شیدای حق

   کیست مولا لام خلقت را هدف             

   عـیـن عـلـم و یـاء دریای شرف

   کیست مولا دین احمد را کمال             

    متصل نورش به ذات لا یـزال

   کیست مولا نعمت حـق را اتـم              

   مـعـنی تـفـسیر نـون و الـقـلم

   کیست مولا قاسم نـار و جحیم              

   صاحب تقسیم جنات و نعیم

   کیست مولا باب شـبیر و شبـر               

    بـر یتیمان مـهـربـانـتـر از پدر

   کیست مولا نور حق را منجلی               

   حجت بر حـق حـق یعـنی عـلی

   در ولایت حب او تکوینی است               

   دین منهای علی بی دینی است

   بی‌ علی ‌درجسم ‌هستی ‌روح‌ نیست       

   کشتی شرع نبی را نوح نیست

    بی علی قرآن کتاب بی بهاست              

   چون‌ علی ‌آیات‌ حق‌ را محتوا ست

   بـی عـلی اسـلام تـمـثـالـی بـود              

   در مثل چون طبل تو خالی بود

   بی علی اصل ‌عبادت باطل ‌است                

    بی ‌علی ‌هر کس ‌بمیرد جاهل است

   بی علی تقوی گلی بی رنگ و بوست          

    بـنـد گی هـمچون نماز بی وضو ست


نظر

شهادت امام باقر باقرالعلوم علیه السلام برشیعیان آنحضرت تسلیت باد

حق  وباطل درکلام باقرالعلوم امام محمد باقرعلیه السلام

قال الباقرعلیه السلام

ما بَیْنَ الْحَقِّ وَ الْباطِلِ اِلاّ قِلَّةُ الْعَقْلِ. قیلَ: وَ کَیْفَ ذلِکَ یَابْنَ رَسولِ اللّه ؟ قالَ:

اِنَّ الْعَبْدَ یَعْمَلُ الْعَمَلَ الَّذى هُوَ لِلّهِ رِضا فَیُریدُ بِهِ غَیْرَ اللّه  فَلَو اَنَّهُ اَخْلَصَ لِلّهِ لَجاءَهُ

الَّذى یُریدُ فى اَسْرَعَ مِنْ ذلِکَ؛

میان حق و باطل جز کم عقلى فاصله نیست. عرض شد:

 چگونه، اى فرزند رسول خدا؟

 فرمودند: انسان کارى را که موجب رضاى خداست براى

 غیر خدا انجام مى دهد، در صورتى که اگر آن را خالص

 براى رضاى خدا انجام مى داد،زودتر به هدف خود

مى رسید تا براى غیر خدا.

محاسن، ج 1، ص 254، ح 280

قال الباقرعلیه السلام

اِتَّقُوا اللّه  وَ اسْتَعینوا عَلى ما اَنْتُمْ عَلَیْهِ بِالْوَرَعِ وَ الاِْجْتِهادِ

 فى طاعَةِ اللّه  فَاِنَّ اَشَدَّ ما یَکونُاَحَدُکُمْ اغْتباطا ما هُوَ عَلَیْهِ

لَوْ قَدْ صارَ فى حَدِّ الآْخِرَةِ وَ انْقَطَعَتِ الدُّنْیا عَنْهُ فَاِذا کانَ فى

ذلِکَ الحَدِّ عَرَفَ اَنَّهُ قَدِ اسْتَقْبَلَ النَّعیمَ وَ الْکَرامَةَ مِنَ اللّه 

 وَ الْبُشْرى بِالْجَنَّةِ وَ اَمِنَ مِمَّنْ کانَ یَخافُ وَ اَیْقَنَ اَنَّ الَّذى

کانَ عَلَیْهِ هُوَ الْحَقُّ وَ اَنَّ مَنْ خالَفَ دینَهُ عَلى باطِلٍ هالِکٍ؛

تقواى خدا پیشه کنید و در راهى که برگزیده اید از پارسایى

 و تلاش در اطاعت فرامین الهى کمک بجویید، که اگر

چنین کردید بیشترین غبطه به حال یکى از شما آنگاه خواهد

 بود که به سر حدّ آخرت برسد و ارتباط وى از دنیا قطع

 شده باشد، پس آنگاه که به چنین منزلگاهى رسید ،

 مى فهمد (مى بیند) که نعمت و کرامت از طرف خداوند

به وى رو نموده و بشارت بهشت به وى داده مى شود و

 ایمن مى شود از آنچه مى ترسید و یقین مى کند که

راهش بر حق بوده و هر کس بر خلاف راه او بوده بر باطلى

 هلاک کننده بوده است.

محاسن، ج 1، ص 177