حق و باطل دراندیشه مهدویت
با توجه به آیات و شواهد تاریخى گوناگون، تاریخ را چیزى جز انعکاس درگیرى پایدار
و بىامان حق و باطل نمىیابیم. رویارویى پیروان این دو از سپیدهدم تاریخ تاکنون به
طور مداوم و در میدانهاى گوناگون حیات جریان داشته و پیروزى و شکست دست به
دست گردیده است. البته قدرت غیبى خداوند همیشه یاور حقپرستان و مؤمنان بوده است.
مقاطع بسیارى در روند تاریخ پیش آمده که حق و رهروان راهش در ضعف و فشار و
باطل و میداندارانش در تاخت و تاز بودهاند، اما سرانجام تاریخ طبق سنن الهى از آنِ حق
و حقطلبان است و حاکمیت خط انبیا بر تمامى قلوب و نفوس محقق خواهد شد. قرآن نوید
مىدهد که در مبارزه طولانى و پردامنه حق و باطل، سرانجام حق پیروز است و اضمحلال
و انهدام و فناى باطل حتمى است.
?وَقُلْ جَاء الْحَقُّ وَزَهَقَ الْبَاطِلُ إِنَّ الْبَاطِلَ کَانَ زَهُوقًا?؛[i][1]
بگو حق آمد و باطل را نابود ساخت که باطل بىتردید لایق محو و نابودى
است.
قیام مهدى موعود آخرین حلقه از مجموعه حلقههاى مبارزه حق و باطل است که از آغاز
جهان برپا بوده است. مهدى موعود، تحققبخش ایدههاى همه انبیا و اولیا و مردان مبارز
راه حق است و به عبارتى، او حاصل تمامى مجاهدتها و تلاشهاى پیامبران و ثمره قیامها
و مبارزات حقطلبان به شمار مىرود.
همیشه این پرسش ها درباره خلقت بشر مطرح بوده است که:
آیا بشر حقجو، عدالتخواه و ارزشخواه است یا شرور، مفسد، خونریز و ظالم؟
آیا انسانها که برخىشان پیرو حق و برخىشان پیرو باطلند، با هم در ستیزند؟
واگرچنین ستیزی وجود دارد نهایت کار بشر چه خواهد شد؟
این پرسش ها در بستر اندیشه مهدویّت به جوابهای روشنی می رسند!