مخلوط شدن حق و باطل در آخرالزمان
فتنه های آخرالزمان چنان حق و باطل را ممزوج خواهند کرد که تنها کسانیمی توانند از
آنها به سلامتعبور کنند که دارای بصیرت و استقامت باشند.
بصیرت بنا به فرمایش مقام معظم رهبری در دوسطح تعریف می شود: سطحزیرین آن
داشتن نگاه توحیدی است که موجب داشتن هدف الهی و تلاشخستگی ناپذیر در راه
آن گشته و در حقیقت زمینه همه تلاش هاو مبارزات انسانی در جامعه خواهد بود.
راه رهایی از فتنه های آخرالزمان
راه رهایی از این فتنه های آخرالزمانی در بیانات امیرمؤمنان(ع) در دو قالبعمومی و
فردی قابل دستهبندی است.
راه عمومی همان تمسک به قرآن و اهل بیت(ع) است. راه فردی که به برخیاز صحابه
توصیه می شده ـ الزاماًشامل همگان نبوده ـ سکوت، قعود و... است.
روایت مربوط به تمسک به قرآن را پیش از این مرور کردیم.(25) دربارة تمسک بهاهل
بیت(ع)، روایات متعددی از امیرمؤمنان(ع) نقل شده که با توجه به جامعیتروایت ذیل
و دربرداشتن راه تحقق آن، از بیاندیگر موارد خودداری
و به نقل همین مورد اکتفا می کنیم.(26)
1. استقامت و تقیّه در برابر دشمنان: ما درِ گشایش، چون مبعوث شوند و همهراه ها
بر مردم بسته شود،ماییم «باب حطّه» که در اسلام است هر کس در او آیدنجات یابد
و هر که از آن دور شود فرو افتد. خدا به ما آغاز کرد و به ما پایان داد و آنچه را بخواهد
به ما می زداید و به ما پایدار سازد و به ما باران فرود آید،مبادا فریبنده شما را از خدا
فریب دهد، اگر بدانید درماندن شما میان دشمنانتان وتحمّل اذیت ها چه اجری دارید
چشم شما روشن شود،و اگر مرا نیابید چیزهاییبینید که آرزوی مرگ کنید از ستم
و دشمنی و خودبینی و سبک شمردن حق خدا و ترس، چون چنین شود همه به
رشته خدا بچسبید و از هم جدا نشوید، و بر شما باد به صبر و نماز و تقیّه.
2. ثبات و دوری از رنگ به رنگ شدن: و بدانید که خداوند دشمن میدارد بندگان
متلوّن و همه رنگ خود را، پس از حق و ولایت اهل حق دور نشوید چون هر کس
دیگری را جای ما برگزیند نابود است و هر که پیرو آثارما شود به ما پیوندد، و هر که
از غیر راه ما رود غرق شود همانا برای دوستان ما فوج هایی از رحمت خداست
و برای دشمنان ما فوج هایی از عذاب خدا، راه ما میانه است، و رشد و صلاح در
برنامه ماست، بهشتیانبه خانه های شیعیان ما چنان نگاه می کنند که ستاره
درخشان را در آسمان می بینند.
3. پرهیز از دنیاگرایی: هر کس از ما پیروی کند گمراه نشود، و هر که منکر ما شود
هدایت نگردد، و نجاتنیابد آنکه بر زبان ما کمک دهد دشمن ما را و یاری نشود آنکه
ما را وابگذارد. پس به طمعِ دنیای پوچ و بی ارزشی که سرانجام از شما دور شود و
شما نیز از آن زوال یابید از ما روی نگردانید، زیرا هر کس دنیا را بر ما ترجیح دهد
افسوس فراوان دارد. خداوند متعال [از زبان این فرد] می فرماید: «ای وای بر من که
جانب امر خدا را فرو گذاشتم و در حقّ خود ظلم و تفریط کردم».(27)
4. شناخت حقّ امامان معصوم(ع): چراغ راه مؤمن شناخت حق ماست، و بدترین
کوری نابینایی فضیلت ماست که با ما بی جهت و بدون گناه به دشمنی برخاسته
فقط به جرم اینکه ما او را به سوی حق و دوستی خواندیم و دیگران او را به سوی
فتنه دعوت کردند، آنها را بر ما ترجیح داد. ما را پرچمی است که هر که در سایة آن
درآید، او را جا دهد و هر که بسوی او پیش تازد پیروز است و هر که از آن واماند
نابود، و هر که بدان چنگ زند نجات یابد، شمایید آبادگران زمین که (خداوند) شما
را در آن جای داد تا ببیند چه می کنید، پس مراقب خدا باشید در آنچه از شما دیده
می شود، بر شما باد به راه روشن بزرگ تر، در آن بروید که دیگری جای شما را نگیرد.
سپس حضرت این آیة قرآن را تلاوت فرمود: «به سوی آمرزش پروردگارتان بشتابید
و به راه بهشتی که عرضشبه قدر پهنای آسمان و زمین است و آن برای اهل ایمان
به خدا و پیمبرانش مهیا گردیده».(28)
5. پیشه کردن تقوی: پس بدانید شما به بهشت نمی رسید مگر به تقوی، و هر که
رها سازد پیروی از آنکه خدا
فرمان اطاعت او را داده، برانگیخته شود برای او شیطانی که قرین و مونس او گردد.
6. عدم سازش با ستمکاران: شما را چه باشد که به دنیا تکیه کردید، و به ستم
خشنودید، و فرو گذاشتیدآنچه را که عزت و سعادت شما و نیروی علیه ستمگران در
آنست، نه از خدایتان شرم دارید، و نه به حال خودفکر می کنید. شما در هر روز ظلم
می شوید ولی از خواب بیدار نمی گردید، و سستی شما پایان نپذیرد، آیا نمی بینید
دین شما کهنه می شود و شما سرگرم دنیایید، خدای بزرگ می فرماید:
«و شما مؤمنان هرگز نبایدبا ظالمان همدست و دوست باشید و گر نه آتش کیفر آنان
در شما هم خواهد گرفت و در آن حال جز خدا هیچدوستی نخواهید یافت و هرگز کسی،
یاری شما نخواهد کرد».(29)و(30)
7. ذکر و یادآوری همیشگی: دانشمند آن کس است که ارزش خویش را بشناسد،
در نادانی مرد همین بس کهقدر خود را نشناسد و دشمن ترین بندگان نزد خدا همانا
بنده ای است که خدا او را به خودش واگذارد، سرگردانو حیران از راه راست باشد و
هدفش را نداند چیست و بدون راهنما راه را بپیماید. اگر به سوی کسب مال دنیا
دعوت شود اجابت می کند اگر به سوی آخرت دعوت شود کاهلی می کند گویا عملی
را که برای دنیا انجاممی دهد بر او واجب است و آنچه برای آخرت انجام می دهد از او
ساقط. اینها در زمانی است که در آن زمانکسی سالم نمی ماند جز مؤمنی که دائم
الذکر است و کم اذیت، که اگر حاضر باشد کسی او را نشناسد و اگر غایب باشد
جستجویش نکنند.
8. عدم اشاعة گناه: اینان چراغ های هدایت و مشعل های فروزان برای شبروان
هستند و برای سخن چینی و فساد در گردش نیستند، نادان و سفیه نباشند که
گناهان را انتشار دهند و اشاعه فاحشه کنند. خداوند
درهای رحمتش را بروی اینان می گشاید و از ایشان عذاب سختش را برطرف می کند.
ای مردم همانا روزگاریمی آید که مردم فقط به اسم اسلام بی نیاز باشند و از اسلام
خبری نباشد آن چنان که ظرف تنها به آنچه کهدر آن ریخته می شود بی نیاز باشد.(31)
به امید آنکه خداوند همة ما را از شرّ فتنه های آخرالزمان برهاند و از تمام ابتلائات این
دوره سربلند بیرون آورد.
انشاءالله
پی‌نوشت‌ها:
25- الدرالمنثور، ج2، ص227.
26- کمال الدین، ج2، ص654.
27- زمر، آیة 56.
28- حدید، آیة 21.
29- هود، آیة 113.
30- نهج السعاده، ج3، ص421.
31- إرشاد القلوب إلی الصواب، ج 1، ص 35.